Projekt stanowi reinterpretację typowej zabudowy deweloperskiej – próbę wykorzystania jej ograniczeń i przekształcenia ich w mocne strony. Punktem wyjścia był niekorzystny układ funkcjonalny oraz brak relacji pomiędzy wnętrzem a ogrodem. Zamiast walczyć z narzuconym schematem, postanowiliśmy go świadomie przeobrazić – tworząc przestrzeń otwartą, elastyczną i dopasowaną do rzeczywistych potrzeb mieszkańców.

Nowy układ wnętrz opiera się na płynnym przepływie stref – od części dziennej po ogród, który stał się naturalnym przedłużeniem domu. Centralnym punktem jest salon z kuchnią, otwierający się dużymi przeszkleniami na zieleń. Taras z przesuwnymi elementami umożliwia zmienność: od wspólnych spotkań w otwartej przestrzeni po bardziej intymne strefy odpoczynku.

Zieleń i połączenie materiałów – drewna, cegły oraz transparentnego poliwęglanu – nadają wnętrzu spójność i równowagę. Ich zestawienie buduje dialog pomiędzy ciepłem, surowością i lekkością światła. W ogrodzie powstała mała strefa spa oraz miejsce na wspólne posiłki na świeżym powietrzu. Przestrzeń działa różnie w zależności od pory dnia i nastroju – czasem jest tłem, a czasem główną sceną życia domowego.

Ten projekt to przykład, jak z pozornych ograniczeń można wydobyć potencjał i stworzyć nową jakość – miejsce spokojne, funkcjonalne i pełne światła, w którym architektura staje się naturalnym przedłużeniem codzienności.